Reizen in Australië met een minderjarig kind met gescheiden ouders: welke documenten en welk visum Australie moet aanvragen?
Reisvoorschriften met betrekking tot kinderen worden steeds strenger om de illegale ontheemding van kinderen met het Nederlandse staatsburgerschap te voorkomen. Voor kinderen die in Nederland wonen maar een ander staatsburgerschap hebben, is het advies om contact op te nemen met de ambassade of het consulaat van het referentieland, omdat de regels voor expatriatie heel anders kunnen zijn dan die van de Nederlandse overheid.
Wat gebeurt er als u met uw jongste kind wilt vertrekken, maar bevindt u zich in een situatie waarin ouders gescheiden zijn?
Welke documenten nodig zijn? Is de toestemming van de andere ouder ook vereist om hen te vragen?
Kan de visumaanvraag in Australië door een alleenstaande ouder worden voltooid?
Wat voor soort verplichting is er voor de ouder die met het kind reist?
Of ze nu gescheiden ouders zijn, de regels voor minderjarigen zijn hetzelfde.
Voor de afgifte van geldige documenten voor ontheemding (identiteitskaart en paspoort of, als het kind toevertrouwd aan een instelling is, de overeenkomstige verklaring van bewaring) moet er overeenstemming zijn met beide ouders. Om het paspoort van de minderjarige en het paspoort van de ouder te verkrijgen, zelfs als dit gescheiden is, is het nog steeds noodzakelijk om de toestemming van de andere ouder te hebben.
Vaak geeft de rechter die aangewezen is om de scheidings- of echtscheidingsbepaling af te geven aan welke verplichtingen aan ouders worden opgelegd; of geeft de rechten aan die bij dezelfde ouders horen, in het geval van reizen naar andere plaatsen dan waar u woont. Soms kan het kind verbieden om naar het buitenland te worden gebracht of om bepaalde locaties te verbieden.
Als, aan de andere kant, een van de ouders niet instemt met het vrijgeven van de documenten voor de ontheemding van de minderjarige, kan de andere ouder de rechter vragen om tussenbeide te komen.
In deze gevallen voert de Gerechtelijke Autoriteit echter een belangrijk mediation-werk uit dat gericht is op het oplossen van conflicten tussen de ouders - mogelijk door gebruik te maken van de medewerking van andere professionals (maatschappelijk werkers, psychologen, psychiaters, enz.) zonder beslissingsbevoegdheid, wat betekent dat het niet kan wijzigen wat door het Hof besloten is.
De voogdijrechter zal de gepaste onderzoeken uitvoeren, en in geval van een gunstig resultaat een toestemming verlenen om de documenten geldig voor ontheemding af te geven, die een vervanging hebben voor de toestemming van de andere ouder geweigerd.
Het verlenen van de machtiging, zelfs als het niet de oplossing is van een geschil over rechten, kan niet voorbijgaan aan de betrokkenheid (in de betreffende procedure) van de niet-samenwonende ouder; daarom wordt het geplaatst in de staat van "kennen" over de petitie die in het belang van het kind wordt gepresenteerd, zodat het ook mogelijk kan in de procedure ingrijpen.
De versterking van de participatie van de niet-samenwonende ouder is in overeenstemming met de bepalingen van de nieuwe verordeningen, die een continuïteit in de ouderlijke verantwoordelijkheid veronderstellen, zelfs wanneer het samenleven tussen ouders ophoudt.
De weigering om geldige documenten voor ontheemding af te geven moet gebaseerd zijn op geldige en solide motivaties. Het enige geval waarin een ouder de rechter kan vragen dat de andere ouder zijn zoon gedurende lange tijd niet op vakantie kan nemen, is wanneer deze gevaarlijke bestemmingen voor het kind aan het licht brengt (bijvoorbeeld plaatsen waar oorlogen of ziekten zijn).
Wanneer een van de twee ouders een reis met het kind organiseert, moeten ze de ander op de hoogte stellen door alle nodige informatie te verstrekken om hem te bereiken, of hij nu naar het buitenland gaat of naar Nederlands gaat.
Wanneer de reis de mogelijkheid voor de andere ouder om tijd met het kind door te brengen beïnvloedt, zal het nodig zijn om een overeenkomst tussen de twee ouders te vinden, anders zal de rechtbank ingrijpen, in de figuur van de voogdijrechter, om de reis toe te staan of niet.
Een ander probleem ontstaat wanneer de niet-samenwonende ouder onvindbaar geworden is. In dit geval heeft de samenwonende ouder drie mogelijkheden:
- Activeren om een bepaling van exclusieve bewaring van het nageslacht te verkrijgen;
- bewijs leveren van de onbeschikbaarheid van de andere ouder;
- Activeer om hem op te sporen en te laten zien dat je in de aanwezigheid bent van een belangeloosheid van de minderjarige.
Ten slotte moet eraan worden herinnerd dat bij elke nieuwe paspoortaanvraag, zelfs in aanwezigheid van de preventieve en wederkerige instemming van de echtgenoten (die plaatsvond tijdens de juridische scheiding), acht het Bureau van het Ministerie van Justitie het noodzakelijk om de instemmingsopdracht te verkrijgen, ongeacht het gegeven op het moment van scheiding. Deze acquisitie is noodzakelijk omdat het rekening houdt met de soorten relaties van de ouders, die soms onderhevig zijn aan veranderingen die uit verschillende factoren voortkomen, en een wil van de wetgever voor de bescherming van het kind is.
Visa voor Australië
De Australische visumaanvraag voor een minderjarige die in het gezelschap van een alleenstaande ouder reist, kan door deze laatste zonder enige beperking worden ingediend, noch door het indienen van verdere documenten. De procedure vereist dat het online formulier voor het Australische visum wordt ingevuld, aangevuld met de gegevens van het betreffende kind. Als het kind een Nederlandse staatsburger is, is een visum Australië eVisitor voor Europese burgers vereist. De Visa eVisitor biedt de mogelijkheid om voor een aaneengesloten periode van 3 maanden in Australië te blijven en heeft een duur van 1 jaar. Voor meer informatie, zie onze Australische visumaanvraaggids.